Temat Najczęstsze błędy wykonawcze przy układaniu płytek ceramicznych
PROSZĘ O ZAPOZNANIE SIĘ Z PONIŻSZYM MATERIAŁEM ABY W PRZYSZŁOŚCI NIE POPEŁNIAC TAKICH BŁĘDÓW
Błędy w układaniu płytek ceramicznych
Błąd 1 – niewłaściwe przygotowanie podłoża
Nieodpowiednie i niestaranne przygotowanie podłoża pod płytki ceramiczne to najczęstszy błąd glazurników. podłoże w pierwszej kolejności trzeba dokładnie oczyścić ze wszystkiego, co może zmniejszyć przyczepność nakładanej później zaprawy klejowej, czyli kurzu (najlepiej użyć w tym celu odkurzacza), wapna, tłuszczu, pozostałości starych klejów (w przypadku remontu).
Podłoże pod płytki ceramiczne musi być też stabilne, dlatego należy dokładnie usunąć (skuć) stare warstwy o słabej przyczepności, kruche i łuszczące się. Jeśli na podłożu występują ubytki, trzeba je uzupełnić. Nowe tynki i betony powinny być związane i wysezonowane (beton powyżej 3 miesięcy, posadzki i tynki przynajmniej 28 dni). Zaleca się, aby wilgotność podłoża nie przekraczała 4%.
Odpowiednio oczyszczone podłoże wymaga gruntowania– emulsje gruntujące zwiększają przyczepność kleju, regulują chłonność podłoża, a także je wzmacniają.
Niestabilne, źle oczyszczone i niezgruntowane podłoże pod płytkami może po jakimś czasie spowodować ich odspojenie i pękanie.
Na etykietach klejów do płytek podane są dokładne proporcje zaprawy – wody i suchej mieszanki. Należy ściśle przestrzegać instrukcji– niestety zdarzają się glazurnicy, którzy robią to w pośpiechu, na oko lub pomijają niektóre etapy przygotowania zaprawy. Za duża ilość wody w mieszance pogarsza jej właściwości–wydłuża czas wiązania zaprawy, zmniejsza przyczepność. Zaprawę należy starannie wymieszać, mechanicznie lub ręcznie. Następnie trzeba jakiś czas odczekać (zazwyczaj wystarczy 5 minut) i wymieszać ją ponownie.
Błąd 3 –niewłaściwe lub oszczędne nakładanie zaprawy klejowej
Zaleca się klejenie płytek (również gresowych) tzw. metodą kombinowaną – smaruje się klejem zarówno podłoże (powierzchnię nie większą niż ok. 1 m², jak i spód płytki. Nakłada się tyle kleju, aby po dociśnięciu płytki wyszedł on jej bokami – wyeliminuje to możliwość pozostawienia pustej przestrzeni pod płytką (zanim zaprawa stwardnieje, usuwa się jej nadmiar ze szczelin między płytkami). Błędem glazurników jest nakładanie zbyt cienkiej warstwy kleju lub tylko w miejsce docisku płytki (za gruba warstwa kleju też nie jest wskazana). Przy układaniu płytek ściennych ten błąd może nie będzie miał konsekwencji, natomiast na podłodze, zwłaszcza w łazienkach, na tarasach i balkonach, jeśli w pustą przestrzeń pod płytki dostanie się woda, będą pękać i odpadać. Warto również pamiętać, że płytek nie należy przed klejeniem moczyć r11; to już nieaktualna metoda, przy układaniu płytek na nowoczesne zaprawy jest zbędna.
Błąd 4 – niewłaściwe rozplanowanie płytek
Zanim rozpocznie się przyklejanie płytek do podłoża, powinno się dokładnie rozplanować układ płytek na powierzchni, dokonać obliczeń. Umożliwia to korektę ewentualnych błędów (bez strat w materiale), dopracowanie wykończenia powierzchni pod względem estetycznym (płytki wymagające przycięcia powinny być zaplanowane w miejscach najmniej widocznych). Pamiętajmy też, że podstawowym narzędziem jest poziomnica, pozwalająca idealnie wymierzyć piony i poziomy.
Błąd 5 – zbyt szybkie fugowanie
Aby rozpocząć fugowanie, klej musi całkowicie wyschnąć. Na opakowaniach kleju przeważnie jest napisane, jak szybko schnie i kiedy można rozpocząć fugowanie. Na rynku są kleje szybkowiążące, których czas schnięcia wynosi 3 godziny, ale większość klejów schnie nawet 12 godzin i więcej (zależy to również grubości warstwy kleju, temperatury otoczenia i wilgotności). Jeśli klej całkowicie nie wyschnie, na fugach (zwłaszcza tych jasnych) mogą pojawić się przebarwienia. Aby zatem mieć pewność, że klej wysechł do końca, warto odczekać 2, 3 dni i dopiero wtedy rozpocząć spoinowanie płytek.
Błąd 6 – zapominanie o prawidłowej dylatacji
Szczeliny dylatacyjne kompensują pracę posadzki ceramicznej związaną z rozszerzalnością termiczną. Wymagane są w miejscach połączeń płaszczyzn ścian i podłóg, na stykach podłoży lub posadzek wykonanych z różnych materiałów, przy dużych powierzchniach i ogrzewaniu podłogowym. Brak dylatacji w tych miejscach lub ich niewłaściwe wykonanie może skutkować pękaniem konstrukcji i samych płytek oraz ich odspajaniem.
PRZED ŚWIĘTAMI NIE ZADAJĘ ZADANIA ALE PROSZĘ ABYŚCIE POPRZEDNIE POTRAKTOWALI POWAŻNIE I PRZESŁALI NA ADRES klocek.w@gmail.com
, jak i spód płytki. Nakłada się tyle kleju, aby po dociśnięciu płytki wyszedł on jej bokami – wyeliminuje to możliwość pozostawienia pustej przestrzeni pod płytką (zanim zaprawa stwardnieje, usuwa się jej nadmiar ze szczelin między płytkami). Błędem glazurników jest nakładanie zbyt cienkiej warstwy kleju lub tylko w miejsce docisku płytki (za gruba warstwa kleju też nie jest wskazana). Przy układaniu płytek ściennych ten błąd może nie będzie miał konsekwencji, natomiast na podłodze, zwłaszcza w łazienkach, na tarasach i balkonach, jeśli w pustą przestrzeń pod płytki dostanie się woda, będą pękać i odpadać. Warto również pamiętać, że płytek nie należy przed klejeniem moczyć r11; to już nieaktualna metoda, przy układaniu płytek na nowoczesne zaprawy jest zbędna.